كيست پيلونيدال يا سينوس پيلونيدال

يك كيسه كوچك پوستي حاوي مو در قسمت پايين كمر است. اين بيماري در جنگ جهاني دوم به نام بيماري رانندگان جيپ() معروف بود. اين كيست به صورت يك منفذ پوستي كوچك نمايان شده و گاهي چيزي بيش از يك فرورفتگي حاوي چند موي پيچيده نيست. بيماري پيلونيدال به شكل يك آبسه حاد يا سينوس تخليه شونده در ناحيه ساكرو كوسيكس بروز مي‌كند.

بيماري پيلونيدي يك نوع از عفونت‌هاي پوستي است كه معمولاً بين گونه‌هاي باسن و اغلب در انتهاي بالا اتفاق مي افتد. اين كيست يا آبسه معمولاً در انتهايي‌ترين نقطه ستون فقرات ايجاد مي‌شود. اين كيست مستعد عفونت است. كيست‌هاي پيلونيدال در افراد سياه‌پوست ناشايع است. هر دو جنس مبتلا مي‌شوند ولي در مردان شايع‌تر است. عفونت كيست معمولاً در اوايل بزرگسالي (۴۰–۱۸ سال) آغاز مي‌شود. بيشترين رده سني بين ۱۶ تا ۲۶ مي‌باشد. از نظر آماري از هر ۱۰۰ هزار نفر ۲۶ نفر به اين بيماري مبتلا مي‌شود. واژه پيلونيدال به معني nest of hairs (آشيانه‌اي از موها) است. اين ترشحات گاهگاهي است و از سوراخ‌هاي منفرد يا متعدد در خط وسط بيرون ميريزد.گاهي اين سوراخ‌ها بسته شده و ترشحات داخل كيست جمع مي‌شود اين كيست معمولاً به صورت يك منفذ پوستي كوچك نمايان شده؛ گاهي چيزي بيش از يك فرورفتگي حاوي چند موي پيچيده نيست.

علت بروز كيست مويي يا سينوس پيلونيدال

در حقيقت تاكنون دليل اصلي بروز بيماري كيست مويي مشخص نشده است اما شواهد موجود نشان دهنده اين است كه اين بيماري به صورت اكتسابي يا در اثر تغييرات هورموني بروز مي كند.
به طور كلي بدن، موهايي كه در زير بافت پوست رشد مي كنند را، يك عامل خارجي مي داند.
به همين دليل به عنوان يك عامل خارجي وارد شده در بدن، عكس العملي تدافعي نشان مي دهد.
اين عكس العمل مي تواند به شكل يك كيست در ناحيه رويش موها بروز نمايد.
به علاوه اين ناحيه دچار التهاب مي شود و گاهاً با درد همراه خواهد بود.

ليزر هموروئيد خارجي يا ترومبوزه

هموروئيد خارجي (بواسير خارجي) كه نام ديگر آن هموروئيد ترومبوزه نيز مي باشد به اين دليل خارجي ناميده مي شود كه يك زائده اي از مقعد بيرون مي زند(خارج از ناحيه مقعد.) در ادامه اين مطلب با ليزر هموروئيد خارجي يا ترومبوزه همراه باشيد.

هموروئيد يا بواسير خارجي چيست ؟

هموروئيد خارجي در زير پوست اطراف مقعد قرار مي گيرد. اين توده نسبت به تحريك و خونريزي حساس تر است و معمولا فرد احساس خارش شديد داشته و اين توده با اولين خارش دچار خونريزي مي شود. گاهي اوقات خون در كيسه اي در اين هموروئيد تجمع پيدا مي كند. اين كيسه خون بسيار دردناك، متورم، ملتهب و البته مستعد پاره شدن و خونريزي است.

دليل شايع مبتلا شدن به هموروئيد خارجي

زور زدن هنگام دفع مدفوع مي تواند منجر به خراش توده و خونريزي منجر شود. گاهي فشار به هموروئيد مي تواند توده را به سمت بيرون مقعد بياورد. در اين صورت به آن هموروئيد خارجي مي گويند كه البته بسيار دردناك است.
ترومبوزه به معناي لخته مي باشد، معمولاً فرد به دليل فعاليت هاي سنگين و شديد ، برداشتن يك جسم سنگين، يا يك فشار يا يك استرس روحي دچار اين بيماري مي شود. در كتاب هاي درسي جراحي به ندرت از اين موضوع ياد شده ولي در تجربه كاري بسيار شايع مي باشد و وقتي از مريض پرسيده مي شود، مشاهده مي گردد طي يك روز تا يك هفته قبل از شروع اين بيماري ، افراد يك استرس سنگين را پشت سر گذاشته اند.

هموروئيد خارجي در خانم ها و آقايان

شيوع هموروئيد خارجي بين خانم ها و آقايان تفاوت عمده اي ندارد، ولي برخي آمارها نشان مي دهد آقايان مراجعه بيشتري به پزشك دارند. به گفته او همه افراد سالم جامعه ممكن است به درجاتي از هموروئيد مبتلا باشند و در كساني كه يبوست طولاني مدت دارند، شيوع بواسير بيشتر است. اين يعني اگر يبوست درمان شود، تا حد زيادي علائم بواسير هم بهبود مي يابد.

هشدار : بايد مراقب باشيم خونريزي بواسير را با خونريزي هاي ديگر اشتباه نگيريم. چون بواسير يك اختلال خوش خيم و پاره شدن يك رگ سطحي است، ولي خونريزي مي تواند علت هاي ديگري مثل برمدگي يا پوليپ داخل روده بزرگ، زخم روده بزرگ و يا در موارد نادري، سرطان هاي روده بزرگ داشته باشد.

جراحي هموروئيد خارجي

معمولا براي هموروئيد ترومبوزه از روش درمان ترومبوكتومي استفاده مي كنند كه در طي اين جراحي كوچك بيمار بيهوش مي شود و برشي در هموروئيد ترومبوز شده زده مي شود، سپس جراح خون داخل آن را تخليه مي كند. اگر همان موقع كه احساس كرديد هموروئيد شما ترومبوز شده است براي ترومبوكتومي اقدام كنيد ممكن است اين روش موثر باشد اما اگر با اين روش بيماري شما درمان نشود لازم است از ساير گزينه هاي جراحي هموروئيد خارجي استفاده شود:هموروئيدكتومي: كه يك روش تهاجمي شديد است و بهتر است تنها در موارد حاد استفاده شود. در اين روش بيمار بيهوش مي شود و سپس طي يك عمل جراحي رگ هايي كه خون در آنها لخته شده است، برداشته مي شوند.رابربند يا بستن باند لاستيكي: در اين روش انتهاي هموروئيد با استفاده از كش لاستيكي بسته مي شود و جريان خون رساني به بواسير قطع و طي چند روز بافت هموروئيد خشك شده و مي افتد.استاپلر يا هموروئيدوپكسي: در اين روش با استفاده از دستگاه مخصوصي بدون اينكه برشي ايجاد كنند مسير خون رساني به بافت هموروئيدي را به صورت منگنه اي مسدود مي كنند كه ابتدا عروق بواسيري كوچك مي شود و سپس به طور كامل از بين مي رود.